Philips K7.

Na de succesvolle introductie van de Philips K6 (hier links) werd het tijd voor een opvolger. Dit is de Philips K7 geworden. Met de introductie van het K7 chassis kwam er ook een ruime keuze in beeldformaten van kleuren TV bij Philips.

Waar de K6 alleen met een 63cm beeldbuis verkrijgbaar was, kwam de K7 met 49, 56, 63, 66 en 67cm beeldbuizen. De aller eerste modellen stammen al uit 1968. Alle K7 toestellen hebben net als de K6 een delta beeldbuis met 90 graden afbuiging. Het K6 chassis bevatte enorm veel buizen en maar een paar transistoren. Bij de K7 is het hele middenfrequent al uitgevoerd met transistoren. Alles wat op hoge spanning moest werken of vermogen moest leveren werd nog wel met buizen uitgevoerd. Hier valt te denken aan de lijneindtrap, de geluidstrap, het raster, video eindversterking en kleurverschil versterking.

Hier rechts staat de Aristona AR48K041 uitvoering van de K7 afgebeeld. Met zijn 49cm A49-11X beeldbuis is dit tevens de kleinste K7 welke er gemaakt is. Toch is de kast van een 56cm model amper groter. Dit komt omdat het chassis zelf nu eenmaal niet kleiner is. Deze zeer vroege K7 heeft dezelfde mechanische kanalenkiezer als die van een K6. Bij de opvolgende K7 series werd de elektronische kiezer met 6 kanalen ingevoerd.

In principe schakelt de TV automatisch tussen zwart/wit en kleur. Maar als de ontvangst van een kleuren zender slecht was kon men er voor kiezen om in zwart/wit te kijken. Je had dan wat minder last van de ruis of het ongewenst heen en weer schakelen tussen kleur en zwart/wit. De Tv is voor het geluid voorzien van een zogeheten twee weg systeem. Aan de linker zijkant bevind zich een lage tonen luidspreker. In het bedieningspaneel aan de voorkant zit een hoge tonen luidspreker.

De achterwand is niet meer van geperst papier/karton zoals bij de K6. Men heeft een kunststof achterwand uit een spuitgietmatrijs toegepast. Bij deze Aristona AR48K041 is de achterwand geschroefd. Dit gebeurd ook bij de 56cm modellen. Bij veel grote modellen (behalve de Zweedse uitvoering) wordt de achterwand vastgehouden door een paar schroeven met een rubber kraag welke uitzet bij het aandraaien. Deze rubbers willen door de tand des tijds nog wel eens verdroogd zijn.

Het chassis is in verschillende secties verdeelt. De linker print bevat het middenfrequent, de geluidsversterker, de video versterker en PAL decodeer schakeling. Deze print is bijna geheel getransistoriseerd. De audio eindtrap is voorzien van een PCL86, de drie kleurverschilversterkers zijn PCF200 en de video eindbuis is een PL802. De kleinere print boven in het midden is de rastertrap en gebruikt een PCF80 en PL508. De print midden onder bevat de lijnoscillator, beeldverschuivings potmeters, de voeding en de afstelling voor de boosterspanning.

De zwarte doos rechts aan het chassis is de hoogspanningskooi. Hierin bevinden zich de lijntransformator, de gelijkrichting (GY501) en de stabilisatie voor de 25KV hoogspanning (PD500). Deze twee buizen zijn in een metalen kooi geplaatst. Dit wegens de hoge spanning van 25 KV maar vooral omdat de PD500 in bedrijf een geringe hoeveelheid Röntgen straling af geeft. Het kleine witte hoedje, wat op de foto te zien is in de zijkant van de kooi, is een restant van een hoogspanningscondensator. Deze condensator moet de 25KV anode spanning van de beeldbuis afvlakken. Helaas is deze condensator in dit toestel defect. bij latere K7 toestellen is deze condensator weer weggelaten. Men gebruikte een lange afgeschermde hoogspanningskabel. Zo werd dezelfde capaciteit bereikt met een hogere betrouwbaarheid.

Bij de kleine uitvoeringen van de K7 toestellen is het chassis als een deur gemonteerd. Zo ook bij deze K7. De toestellen met een grote kast hebben veelal een chassis welke van bovenaf naar je toe klapt. Achter de hoogspanningskooi bevind zich het buizentrio PL504, PL509 en PY500A. Deze buizen vormen de lijneinddtrap en boosterdiode.

De PL504 en PL509 voorzien het vermogen van de lijneinddtrap. De PL504 neemt ca 33% voor zijn rekening terwijl de PL509 ca 67% van het vermogen levert. De balans in deze vermogensverdeling dient bij service dan ook afgeregeld te worden. Als dit erg veel afwijkt gaat dit ten koste van de lijntrafo én lijneindbuizen.

Door toleranties in de productie van de beeldbuizen, afbuigjukken en andere randcomponenten vallen de kleuren niet automatisch op de juiste plek samen op het scherm. Onderin de kast is het convergentiepaneel gemonteerd. Deze box bevat de convergentie instellingen waarmee de monteur de TV goed af kan regelen. Dit gaat met behulp van diverse testbeelden. Op een normaal TV beeld is het onmogelijk deze instellingen goed te corrigeren.

Bij binnenkomst was het toestel eigenlijk te vies om aan te pakken. Een enorm dikke nicotine laag bedekte het toestel. Om dit goed schoon te maken is het gehele toestel uiteen genomen.

De elektronica heeft het sinds 1968 ook flink te verduren gehad. Een vonkbrug op de beeldbuis print heeft dermate veel gewerkt dat deze is verbrandt. Mogelijk is de omgeving te vochtig geweest. Daardoor kan er ook ongewenste overslag optreden.

Helaas bleek de hoogspanningstrafo in dit toestel defect te zijn. Er zat een kortsluiting in. Doordat men in het toestel bij eerdere reparaties heeft lopen prutsen in de beveiliging is er een deel oververhit geraakt. De beeldverschuivingspotmeters zijn zo heet geworden dan de voet van de elko ernaast is weggesmolten. Uiteindelijk zijn de potmeters onderbroken en is op deze manier de kortsluiting gestopt. Helaas wel met alle schade van dien. Want ook de buizen PY500A, PL504 en PL509 zijn hierdoor defect geraakt.

Met enige moeite is er nog wel aan de K7 lijntrafo's te komen. Maar ze worden schaarser. Misschien is er in de toekomst nog een mogelijkheid om met moderne middelen een nieuwe topspoel of trafo te maken.

Om een lang verhaal wat in te korten: er mankeerde nogal wat aan het toestel. Veel buizen waren aan het eind. De lijneindbuizen bovenaan de foto (en lijntrafo), de kleurverschil versterkers (PCF200) en ook de PL802. De meeste van de kleine elco's in het toestel waren capaciteitsloos geworden. Dit is een veel voorkomend probleem bij deze toestellen. De toestellen worden erg warm en elco's zijn daar niet goed tegen bestand. Vele kleine instelpotmeters vielen uiteen. Ook dit euvel komt vaker bij K7 toestellen voor.

De video-eindbuis PL802 bleek een heel klein beetje zuurstof in zich te hebben. Hierdoor ontstond een blauwige gloed in de buis. Dus ook deze buis diende vervangen te worden.